Zespół klasztorny oo. Kamedułów na bielanach warszawskich znajduje się na Górze Polkowej, zwanej Królewską w Lesie Bielańskim. W skład zachowanych zabudowań wchodzą: kościół pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, budynek dawnego Domu Zgromadzenia Księży Marianów z zawartymi w nim reliktami klasztornej oficyny kuchennej i gospodarczej oraz kompleks 13 eremów, które stanowią oś kompozycyjną zespołu.

Pierwotny plan zgromadzenia zakładał czytelną w odbiorze zasadę podziału na strefy. Poszczególne obszary miały różnić się dostępnością. Oś według, której planowano budowę całego zespołu zaczyna się od krzyża usytuowanego przy ulicy Dewajtis. Następnie prowadziła poprzez bramę, wydzieloną murami szyję, poprzez wejście do foresterium (budynku gościnnego) dalej prowadzącą przez wydzielony dziedziniec wewnętrzny, kościół, aż do zamkniętego za murami ścisłej klauzury zespołu domków pustelniczych.

Budynek kościoła umiejscowiony został na granicy pomiędzy terenem dostępnym w sposób kontrolowany dla wizytujących miejsce, a terytorium ściśle zarezerwowanym dla mnichów. Na południowej skarpie ulokowano zaplecze kuchenne oraz gospodarcze, a poniżej skarpy przy cieku wodnym usytuowany był młyn i browar. Mnisi kamedulscy nie jedzą mięsa, wyjątki stanowią dni w których obchodzone są największe święta kościelne, dlatego nie dziwi fakt, że za eremami był wyznaczony spory teren na ogród warzywny i owocowy. Wśród zabudowań w części poza klauzurowej warto wspomnieć o kaplicy dla kobiet, która prawdopodobnie powstała w pierwotnym drewnianym kościele klasztornym. Całość założenia klasztornego była otoczona murem, który niestety nie przetrwał próby czasu jak wiele innych zabudowań.