W świątyni na ścianach pierwszego przęsła prezbiterium wiszą trzy tablice kommemoracyjne królów Polski. Upamiętniające fundacje jakie owi królowie złożyli na budowę zespołu klasztornego. Są one malowane na blasze, według podobnego wzoru. Każda z tablic ma w centrum architektoniczne obramienie z łacińską inskrypcją umieszczoną na zawieszonej draperii, a w zwieńczeniu owalny wizerunek monarchy, w zbroi, z koronkowym żabotem i orderem Złotego Runa na piersi. Szereg elementów symbolicznych nadaje kompozycjom charakter portretów alegorycznych. Wysoki poziom wykonania wskazuje, że tablice powstały w kręgu malarzy związanych z dworem królewskim.
Tablica kommemoracyjna Władysława IV
Portret monarchy ujęty jest w ramię ze stylizowanych orłów. Nad portretem widnieje personifikacja Sławy trzymająca trąby z dwoma proporcami: z Orłem Białym oraz z motywem uszu i oczu, symbolizujących zapewne rozwagę i roztropność. U podstawy kompozycji widnieją armaty i kule, z prawej strony przedstawiona jest kolumna z panopliami, z lewej zaś wysmukły obelisk, na który wspina się młodzieniec. Obelisk wieńczy wieniec laurowy z trzema koronami – godłem Szwecji – oraz napis Honor virtus premium, będący dewizą Władysława umieszczoną m.in. na rewersach kilku medali. Postać młodzieńca, który wspina się, aby zdobyć trzy korony, nie bacząc na niebezpieczeństwa i trudności, może odnosić się do osoby samego monarchy, który pozostawał tytularnym władcą Szwecji. Trzy korony mogą stanowić także aluzję do tytułu potrójnego zwycięscy (nad Turkami, Szwedami i Moskwą), jakim określano króla po wiktorii smoleńskiej w 1634 roku. Owe korony mogą wreszcie symbolizować trzy królestwa: dwa ziemskie – polskie i szwedzkie oraz trzecie – niebieskie. Inskrypcja sławi króla jako fundatora eremu oraz dzielnego pogromcę nieprzyjaciół.
Tablica kommemoracyjna Jana Kazimierza
Została namalowana po 1668r. przypuszczalnie przez dwóch artystów. Pierwszy z nich jest autorem portretu władcy, ukazującym go w peruce à la lion. Wzoruje się on na portrecie Daniela Schultza, nadwornego malarza Jana Kazimierza, z 1659r. Drugi malarz jest autorem pozostałych elementów tablicy: dwu postaci w zbrojach podtrzymujących berło i koronę oraz ponopliów i chorągwi. Inskrypcja wspomina m.in. o królewskiej fundacji eremu w Wigrach w 1668r. oraz o nadaniach dla konwentu kamedułów Żerania i Nieporętu.
Tablica kommemoracyjna Michała Korybuta Wiśniowieckiego
Powstała ok. 1673r., zawiera portret wzorowany przypuszczalnie na zaginionym obrazie, jaki król ofiarował do kościoła wraz z portretem swojej matki Gryzeldy. Po bokach widnieją herby Polski (z herbem Korybut w tarczy sercowej) i Litwy w wieńcach laurowych oraz panoplia. Autor tablicy zaakcentował elementy nawiązujące do ulotności ludzkiego życia. Na cokołach zwieńczenia widnieją umieszczone na poduszkach dwie czaszki z koroną królewską i mitrą książęcą, motyw czaszki pojawia się także u dołu ozdobnego obramienia portretu.